Kalhara pov .........
මගේ ජිවිතේ එනවට අකමැති ම දවස් මගේ ජිවිතේට එනවා වගේ දැනුනත් එයා මන් වෙනුවෙන් මෙහෙම ඉන්නවා කියලා දනෙන එකම මට සහනයක් වුනා...
පව් මගේ මැණිකට නින්ද ගිහින් ,නුවි මන් අසරණයි බන් මේ වෙලාවේ...මේ ඉන්නේ මගේ අම්මා බන්...දන්නවද රත්තරන් උබේ අම්මා අප්පච්චි වගේ මට ඒ දෙන්නාගේ ආදරයක් ලැබුනේ නෑ..මට අම්මාගේ අප්පච්චිගේ ආදරේ දෙකම ලැබුනේ මගේ අම්මාගෙන් විතරයි..අප්පච්චි හිටියට එයාට ඔනේ වුනේ දේශපාලනයට වගේ බිස්නස් වලට යට වෙලා එවා දුයුණු කර ගන්න...අපි නිසා වෙන්න ඇති...
එත් අපිට ඔන වුනේ ආදරයක් ඒත් ලැබුනේ සල්ලි විතරයි...එත් අපේ අම්මාට එයාගේ ආදරයක් ලැබුනේ නැ..ඔයාට පෙන්න ඇතිනේ පන...මේ වෙනකන් දැන් දවසක් ගෙවිලා රැ එලි වෙන්නත් ඇවිත් මේ වෙනකන් එයා ආවේ නෑ අපිව බලන්න...එත් ඔයා ඔයා මා ගවින් හෙල්ලුනෙවත් නෑ..ඔයාගේ අම්මා අප්පච්චි ඒ දෙන්නා මාව තනිකරන්න බෑලු...
උබ මන් ලග ඉන්නකොට කොහෙන්ද බන් මට තනියක් ..මගේ ජිවිතේ ඉන්නේ උබයි මගේ අම්මායි විතරයි බන්...උබලා දෙන්නට මොනා හරි වුනොත් මම පිස්සෙක් නොවි පිස්සෙක් වේවි...මන් වගේ හැම කොල්ලෙක්ටම ලැබෙන්න ඔනේ උබ වගේ ලගින් ඉන්න ආදරවන්තයෙක් ..
කලපනා ලෝකේ හිටපු මාව එක පාරටම පියවි ලෝකෙට ආවේ රුම් එකේ දොර ඇරුන නිස..අප්පච්චි ඇවිත්ද...දැන් පාන්දර 5.00යි...නෑ...දොර ඇරගෙන ආවේ අප්පච්චි නෙවෙයි ..ඒ කැලුමා වගෙම චන්දුවා...
"උබ ඇහැරලද බන්..."
"හ්ම්..ඇයි මේ උදේම ...."
"උබ මෙහෙම ඉන්නකොට අපි කොහොමද බන් ගෙදර ඉන්නේ..ගෙදර ගියාට හිත තිබ්බේ උබ ලග...ආ...මෙන්න කෑම එක...දන්නවනේ අපේ ගෙදර උයන්න අම්මා නෑ..අයියා ඉව්වේ..."
"හ්ම්..ආ..මේකේ තියෙනවා ස්නැක් නුවිට දිපන්...උබ මේවාට කෑමති නෑනේ..මල්ලි පව් බන්..අර බලන් කැලුම් ඒකා නිදා ගෙන ඉන්න තාලේ.."
"එ අතින් උබ හරි ලකී බන්..නැන්දා මට උදේ කතා කරා,අපි උදේට යනවද එයාල එන්නද කියලා අහන්න.."
ඔයාලගේ අම්මා මට ඒ තරම් ආදරෙයි ද නුවී පණ..අනේ ඔයාලට ගොඩක් පින් මේ වෙලාවේ මා එක්ක හිටියට...
YOU ARE READING
Touch my soul (yizhan )
Non-Fiction"මම අර වගේ ආදරෙයි ,මේ වගේ ආදරෙයි කියන්න මම දන්නේ නැ..එත් මම ආදරෙයි ....ආදරෙයි ..එච්චරයි ..."
