"අහන්නකො ඒයි."
"ඕ මගෙ මැනික."
"ඔයා මාව රවට්ටන්නෙ නෑ නේද ම්ම්ම්"
"දැනටත් රවට්ටනවානෙ...මට ගමේ එකයි , කොලඹ එකයි , ස්කූල් එකේ එකයි , කලාස් එකේ එකයි ඉන්නව..."
"විහිලු නෙවෙයි සුදු මහත්තයා...කියන්නකො..".
"මොනාද අහන්නෙ වස්තුවෙ...මම පිලිගන්නව මගෙ අතීතෙ ගඳගහන තැන් තියෙනව...හැබැයි ඒ හැම තැනකම මම පටන්ගත්තෙ ආදරෙන්...ඒ ආදරේ මට චීට් කරනවා කියලා දැනගත්තම මම සතෙක් වුනා...ඒක මගෙ වරදක්ද බබා....හැබැයි ඇත්තටම ස්කූල් එකේ නැටුම් කරපු අයියා බබෙක්නම් මගෙ හිත හෙල්ලුවා ඒ කාලෙ...ගිරා නහයක් තිබුනු සුදුම සුදු උස අයියෙක්...එයා ලස්සනයි...හැබයි ටිකක් විතර ගෑනු ලමයෙක් වගේ...නැටුම් කාමරේමයි කොයිවෙලෙත්...ටෙක්ලා ටීචයි ප්‍රේමා ටීචයි අස්සෙමයි...ඒත් එතකොට මම හත වසරෙ විතර ඌ ඕලෙවල්...මම පොඩි එකා නිසා ඒක කරගන්න වුනෙ නෑ."
"ආ ඇත්තද....දෙවියනේ...මම තවුසෙව හමගහනවා හොඳේ...අහන්නකො ...ඒත් මාව කොතැනකදිවත් දාලානම් යන්න එපා."
"නෑ මැනික...ඔයා දවසක කොයිමහරි තැනක මගෙ හිත බින්දොත් එදාට මම ඔයාව අතාරින්නත් කලින් ඔයාම මගෙන් ඈතට විසිවේවි...එහෙම නොවෙන තාක්කල් කිසිම දවසක මම ඔයාව අතාරින්නෙ නෑ....අනික ඒ ක්‍රශ් පරන කාලෙ ඒවා...ආයෙ එයාලාට මගෙ ජීවිතේ ඉඩ නෑ.."
"මන් වෙනුවෙන් සින්දුවක් කියන්නකො එහෙනම්."
"මොන වගේ එකක්ද පැටියට ඕන..."
"ඔයාට මාව දැනෙන විදිහ , ඔයාට මාව පේන විදිහ , ඔයා මාව විඳින විදිහ සින්දුවට පෙරලුවොත් මොන වගේ වේවිද , අන්න එහෙම සින්දුවක් කියන්න..."
"ම්ම්ම්...උබ දන්නවද බබා...මම හැමදාම ආදරෙන් මත්වුනු , ඒ වගේම ආදරෙන්ම වල්මත් වුනු එකෙක්..."
"උබ මත් වුනත් කමක් නෑ වල් වුනත් කමක් නෑ මන් ළඟදි...හැබැයි වල්මත් වුනොත්නම් කන පලනවා..."
"හරි මැනිකෙ...උබව මට පේන , දැනෙන විදිහ විස්තර කරන්නනම් මම දන්නෙ එකම සිංදුවයි...ඒ තමා වික්ටර්................................."
"ආ ආ...කතා එපා...සින්දුවක් ඕන සින්දුවක් විදිහට...කියන්න එපා ගයන්න...ඔයාගෙ පන වෙනුවෙන් ගයන්න...මම අහගෙන ඉන්නම්....."
